Dit is Senna, voorheen Qechua. Ruim drie jaar geleden besloot ik, na een jaar zonder hondje, er toch maar weer voor te gaan! Via via kwam ik bij de stichting terecht en al bij de eerste keer foto’s bekijken zag ik deze kleine chica. gelijk verliefd dus zij moest en zou het worden. Een paar weken later kwam ze aan op Schiphol en als je nou denkt dat ze verlegen was? Nee hoor, ze liep fier voor me uit aan de riem alsof ze wist en vastbesloten was; dit wordt mijn mooie nieuwe leven! Er is geen enkel moment geweest dat ze moest wennen, wel volgde ze mij op de voet en overal waar ik ging. Daar is niets aan veranderd, ze wil nog steeds dichtbij me zijn. Prima, ik heb haar ook graag dichtbij. Overdag kan ze redelijk goed alleen zijn, ze jodelt even een deuntje als ik weg ga, maar dat geeft ze ook snel weer op, want ze weet dat ik terugkom! Savonds is een ander verhaal helaas. Tot een uur of acht gaat het wel, maar daarna is ze vastbesloten dat het genoeg is en dat ik thuis moet komen. Ik heb dus vaak een oppas nodig .Heerlijk, en inmiddels lekker verwend hondje is het, maar ik zeg maar zo; beter verwend dan verwaarloosd!
Senna (Qechua)
